Wiadomości ze świata

„Każdy powinien wiedzieć, że większość oficjalnych badań przeciw rakowi to wielkie oszustwa” – dr Linus Pauling (1901-1994), dwukrotny laureat Nagrody Nobla

Pestka z moreli zawiera witaminę B17, która leczy nowotwór w 100 proc. przypadków, nawet jego najbardziej złośliwe odmiany – twierdzi dr Ernesto Corntrerasa, który w swojej klinice wyleczył z raka wiele tysięcy pacjentów

Witamina B17, amigdalina albo letril – to trzy różne nazwy tej samej naturalnej substancji. Najpierw znaleziono ją w jądrach pestek moreli, potem stwierdzono, że występuje aż w 1200 gatunkach różnych roślin. Najwięcej jednak w pestkach popularnych owoców, takich jak morele, brzoskwinie, nektaryny, śliwki, jabłka, gruszki, wiśnie czy czereśnie.
Lecznicze działanie B17 opisano już w egipskich papirusach sprzed 5000 lat, proponując użycie wody migdałowej do leczenia raka skóry. Podobne zapiski o stosowaniu gorzkich migdałów pochodzą z Chin sprzed 4500 lat. W nowożytnej medycynie pierwsze informacje o tym, że B17 skutecznie leczy raka pojawiły się ponad 50 lat temu. Czytaj dalej »

Ewangelia stanowi przesłanie zawsze aktualne i skierowane do wszystkich narodów. Są jednak tereny, gdzie nauczanie Chrystusowe napotyka trudności, a nawet otwartą wrogość. Należą do nich przede wszystkim kraje muzułmańskie.

Za apostazję od islamu grozi tam zazwyczaj śmierć – jeśli nie na mocy obowiązującego miejscowego ustawodawstwa, to przynajmniej na podstawie szariatu, prawa opartego na Koranie, do którego przestrzegania jest zobowiązany każdy muzułmanin.

W większości tych krajów surowe kary są przewidziane także dla tych, którzy ośmielają się propagować chrześcijańską wiarę. Niemniej pomimo tych obostrzeń z roku na rok nauka Chrystusa pociąga coraz więcej wyznawców islamu. Ryzykując pozycję społeczną, bezpieczeństwo materialne czy wreszcie zdrowie i życie, chrześcijaństwo przyjmują rzesze muzułmanów poszukujących Drogi, Prawdy i Życia.

Pośród tych, którzy doświadczyli łaski nawrócenia, jest Raszid al-Maghribi. Urodził się on w 1971 r. w Maroku w religijnej rodzinie muzułmańskiej. Jego ojciec, dziadek i wuj pełnili funkcję imamów, stąd też młody Raszid od wczesnego dzieciństwa miał kontakt z Koranem i wiele jego fragmentów, a także liczne muzułmańskie modlitwy znał na pamięć. Prawdopodobnie sam objąłby urząd duchownego w jednym z meczetów w Casablance (arab. Ad-Dar al-Bajda’), gdzie zamieszkiwała jego rodzina, gdyby nie usłyszał w czasie audycji radiowej o Chrystusie. Raszid miał wówczas szesnaście lat. W jego młodym umyśle zaczęło się rodzić zainteresowanie, przechodzące w fascynację, osobą Mistrza z Nazaretu. Zaczął szukać informacji o chrześcijaństwie oraz porównywać Biblię z Koranem. Po czterech latach wewnętrznej walki całkowicie przekonał się do Dobrej Nowiny. Wydarzenie to stanowiło moment zwrotny w jego życiu. Jak sam później wyznał: „Jezus dotknął mojego serca i zmienił mnie całkowicie”. Czytaj dalej »

Masz hemoroidy, dostałeś wrzodów na dwunastnicy, twoje dziecko ma uporczywe infekcje dróg oddechowych? Wyjrzyj przez okno. Może ktoś ci postawił za płotem elektrownię wiatrową.

Służby prasowe Stoczni Gdańskiej ogłosiły późną jesienią 2010 r., że w Naszej Narodowej Kolebce ponownie ruszyła produkcja. Tym razem nie statków, ale wież wiatrowych. Na razie w kolebce będzie się produkować 100 takich wież rocznie. W 2012 r. zaś, po uruchomieniu nowocześniejszych urządzeń, aż 300 takich stalowych konstrukcji. Dzięki temu Gdańsk i kolebka staną się największymi ośrodkami produkującymi tego typu urządzenia w Europie.

Zamiast statków

Kolebka - jak się chwalą jej służby prasowe - ma już podpisane listy intencyjne dotyczące budowy jednej z największych farm wiatrowych, jaka ma powstać w Polsce. Wieże będą ogromnych rozmiarów: ok. 120 m wysokości, średnica w najniższym miejscu ok. 5 m, a waga to ok. 190 t. Wiatrak taki, oprócz wielkiej stalowej rury, czyli wieży, składa się ze śmigła i turbiny (to kolejne 50,60,70 ton). Jak wiatr zadmie, to turbina się kręci i produkuje prąd. Koszt produkcji jednej wieży wiatrowej obliczono w kolebce na ok. 1,5 min euro. Szacowana wartość rynku wież wiatrowych w naszym kraju wynosi ok. 20 mld euro. Z tych szacunków wynika, że w kraju nad Wisłą ma być zainstalowanych ponad 13 tys. wież wiatrowych. Popytaliśmy tu i ówdzie i wyszło nam, że prawda o produkcji prądu z wiatru jest nieco inna, niżby się mogło powszechnie wydawać. Czeka nas prawdziwy Armagedon rozłożony na raty.

Groźne śmigła

Każdy, kto mieszka w pobliżu wiatraka, narażony jest na choroby liczne i tak straszne, że nie wiadomo, która straszniejsza. Otóż obracająca się turbina powoduje hałas, ale specyficzny, bo go w ogóle nie słychać, a mianowicie fale akustyczne o bardzo niskich częstotliwościach zwanych infradźwiękami. Słyszą je tylko słonie i wieloryby. Infradźwięki mają to do siebie, że rozchodzą się na znaczną odległość oraz nie jest w stanie ich zatrzymać żaden ekran akustyczny. Jeśli ktoś nie jest słoniem albo wielorybem, to fale te docierają do jego organizmu, wnikają weń, dokonują zmian na poziomie molekularnym w komórkach i powodują różne nieprzyjemności, które medycyna ochrzciła jako chorobę wibroakustyczną (lub syndrom turbiny wiatrowej). Infradźwięki wykorzystuje się w badaniach nad bronią akustyczną (badania takie od wielu lat prowadzi amerykański Departament Obrony). Początkowe objawy mogą pojawić się już po roku, a na pewno pojawią się po 3 latach przebywania w pobliżu pracującej wieży wiatrowej i są to: zaburzenia nastroju, migreny, depresja, agresywność, irytacja, zaburzenia równowagi, uporczywe infekcje narządów oddechowych, bronchit, uszkodzenie pęcherzyków w oskrzelach i płucach. Przez kolejne lata (od 4 do 10 lat) przebywanie w pobliżu wiatraków prowadzi do patologii całego organizmu, Czytaj dalej »

Aby zrozumieć obecne wydarzenia na Ukrainie musimy cofnąć się trochę w czasie. Od czasu zakończenia drugiej wojny światowej świat był podzielony na 2 wrogie obozy. Z jednej strony mieliśmy USA oraz Europę Zachodnią formujące wspólny blok handlowy oraz NATO. Z drugiej strony mieliśmy natomiast ZSRR.

1. Po rozpadzie Związku Radzieckiego w 1991 roku dawne kraje wchodzące w skład Układu Warszawskiego (NRD, Polska, Czechosłowacja, Bułgaria, Rumunia, Węgry) oraz Litwa, Łotwa i Estonia pozostawały poza bezpośrednią strefą wpływów nowo powstałej Federacji Rosyjskiej jak i NATO. Była to tzw. strefa buforowa. Jednocześnie wraz z militarnym przewrotem dokonanym przez Jelcyna doszło do zniszczenia gospodarki Rosji, ostatniego państwa, które mogło w przyszłości zagrozić hegemonii Stanów Zjednoczonych oraz NATO. Czytaj dalej »

Oświadczenie 38 letniego st. kpr. rezerwy

Ja 38 letni, st.kpr. rezerwy uroczyście oświadczam, że w przypadku napaści Rosji na Polskę stanę jako patriota w DRUGIM szeregu do walki z najeźdźcą!
W drugim szeregu, zaraz za pierwszym w którym atak na wroga przeprowadzać będą: Kaczyński, Tusk, Kulczyk, Solorz, Macierewicz, Palikot, Miler, Korwin Mikke i reszta Sejmu.
- ich synowie, komornicy i prokuratorzy.

Gdyby ci “najwięksi patrioci” z jakichś przyczyn nie mogli się stawić na polu walki – każda informacja skierowana do mnie w sprawie mobilizacji będzie przeze mnie ignorowana!

Oświadczam, że nie mam zamiaru nadstawiać łba za: celebrytów, polityków, premierów, prezydentów, Zbawcy Jarosława, Czytaj dalej »

Prawie dwa i pół roku temu cały świat patrzył, jak w Libii zlinczowano i zabito dyktatora Muammara Kaddafiego. Przekonywano, że naród li­bijski odzyska wolność. Teraz o Libii mówi i pisze się rzadko. Tymczasem kraj zdążył pogrążyć się w chaosie i anarchii. Eksperci alarmują: Libia stała się wylęgarnią terrorystów i nową “czarną dziurą” na mapie świata.

Utracone przywileje

- “Zrujnowano bogaty i cudowny kraj” – Tanya Valko*, polska orientalistka i pisarka, autorka kilku popularno-naukowych książek o Libii i powieści o krajach arab­skich, w tym bestsellerowej “Arabskiej sagi”, nie pozostawia złudzeń. Mówi o “przerażających aktach przemocy”.

Valko mieszkała w Libii przez 13 lat, była nauczycielką w polskiej szkole w Trypolisie, wieloletnią asystentką ambasadorów RP. W swoich książkach pisała o zwyczajach i życiu codziennym. Przedstawiała Libię “od kuch­ni”. Dzisiaj zestawia przywileje, jakimi cieszyli się Libijczycy przed rewolucją, a które – jak podkreśla – stra­cili bezpowrotnie, z obecną sytuacją, w której – jak twierdzi – w kraju “brakuje niejednokrotnie podstawo­wych produktów”.

Wśród przywilejów były m.​in. : 1) brak rachunków za prąd i za wodę, które były darmowe dla wszystkich obywateli; 2) brak oprocentowania pożyczek; banki w Libii były państwowe, pożyczki były prawnie zagwa­rantowane dla wszystkich; 3) dotacje państwowe na mieszkania dla młodych małżeństw; 4) książeczka ro­dzinna, na którą małżeństwa kupowały za symboliczną kwotę sprzęt gospodarstwa domowego, a wszystkie środki czyszczące i chemiczne były również dotowane; 5) bezpłatna edukacja i opieka zdrowotna; 6) wyso­kie becikowe i wyprawka dla dziecka za darmo. Valko podkreśla też, że wszystkie produkty dziecięce po­cząwszy od odżywek, mleka w proszku po pampersy były dotowane. Czytaj dalej »

Lekturę b. dobrego merytorycznie artykułu psuje niestety UPR-owska wiara autora w tzw. wolny rynek, walka z “socjalizmem” oraz założenie, że wszystko, za co państwo się weźmie, prywatna inicjatywa zrobi lepiej i taniej. Zresztą uważni czytelnicy gajówki bez trudu wyłapią liberalne kwiatki.
Admin

Z funduszy przedakcesyjnych (PHARE, SAPARD, ISPA) Polska otrzymała ok. 6 mld euro, a w latach 2004-06 – ok. 10 mld euro. Łącznie w latach 2007-13 Polska ma otrzymać 91 mld euro dotacji:

1. Dotacje strukturalne – 59,5 mld euro (uwzględniając inflację – ok. 67 mld euro):

1.,16 Regionalnych Programów Operacyjnych (15,9 mld euro),
2. ,Programy Operacyjne Europejskiej Współpracy Terytorialnej (0,6 mld euro),
3., 5 ogólnokrajowych programów operacyjnych:

1. Infrastruktura i Środowisko (21,3 mld euro),
2. Kapitał Ludzki (8,1 mld euro),
3. Innowacyjna Gospodarka (7 mld euro), Czytaj dalej »

Facebook ogłosił właśnie, że pracuje nad wewnętrzną aplikacją o nazwie DeepFace. Służy do jednego: określania, czy na wybranych dwóch zdjęciach jest ta sama osoba. Dokładność procesu jest gigantyczna, wynosi 97,25%.

Co to oznacza? Wystarczy, że ktoś opublikuje na Facebooku zdjęcie, na którym będziesz i je otaguje, czyli podpisze, że ty to ty. Nawet jeśli nie masz swojego konta w serwisie, nawet jeśli inne zdjęcia nie będą otagowane, serwis będzie wiedział, na których zdjęciach się pojawiasz.

Facebook chwali się, że ludzie są w rozpoznawaniu twarzy tylko odrobinę lepsi od jego systemu – podobne porównanie przeprowadza prawidłowo 97,53% badanych osób. Czytaj dalej »

Od 1 maja 2004 do końca stycznia 2014 r. Polska wydała Żydom 12 670 polskich paszportów. Jednak w kolejkach do polskiego konsulatu w Tel Awiwie zaledwie jedna na 20 osób mówi w języku polskim.

Internetowy tygodnik idei “Nowa Konfederacja” w artykule „Paszport znaleziony w Tel Awiwie” autorstwa Gabriela Kayzera, zwraca uwagę na lawinowo rosnąca tendencję nadawania izraelskim Żydom obywatelstwa polskiego. Czytaj dalej »

Film nie jest długi, pięciominutowy.
Admin

http://www.wicipolskie.org/

Źródło oraz cała książka  TUTAJ

Poniżej prezentujemy fragment książki Zenona Ziółkowskiego “Spór o Całun Turyński”.

“Jest prawie północ. Kończy się kalendarzowy dzień 28 maja 1898 r. Rozpięty w ozdobnej ramie przed głównym ołtarzem Całun Turyński oświetlają dwa reflektory, zasilane dwoma dynamami, ponieważ katedra nie została jeszcze zelektryfikowana. Na drewnianym rusztowaniu, odległym o 8,5 m, stoi wielki aparat fotograficzny, a przy nim adwokat Secondo Pia. Czytaj dalej »

Świadkiem Jehowy byłem ponad jedenaście lat. Przez tyle lat głosiłem “Dobrą Nowinę”. Dwa lata wykonywałem funkcję “sługi pomocniczego”, a trzy lata “starszego zboru”. Tę historię opowiedział mi mój bliski znajomy, Daniel. Jest prawdziwa, tylko imię, na jego prośbę, zmieniłem. Czytaj dalej »

Aż 32 proc. Polek i Polaków wierzy w reinkarnację. I jest to najwyższy odsetek na kontynencie! Dlatego w szczególności tym “transkulturowym” katolikom polecamy ten tekst. S. Michaela Pawlik w latach 1967 - 81 przebywała w Indiach jako świecka pielęgniarka. To co tam przeżyła całkowicie zburzyło jej idyliczne wyobrażenia. Z własnego doświadczenia przekonała się jak bardzo niebezpieczne i złudne są uroki duchowości Wschodu z wiarą w karmę, dharmę i reinkarnację.

Po przyjeździe do Indii pracowała w ośrodku zdrowia przy katolickiej misji. Zżyła się z miejscowymi ludźmi, nauczyła się ich języka i bardzo dobrze poznała ich mentalność, zwyczaje i wierzenia. Mieszkała w rejonie gdzie ludzie żyli duchowością hinduizmu nieskażonego wpływami europejskimi. S. Michaela wspomina: “Wkrótce, jak zaczęłam pracę w ośrodku zdrowia zaszokowały mnie ofiary indyjskiej religii…Proszę sobie wyobrazić, przynoszą mi do ośrodka zdrowia dziecko, które zostało oślepione, z oczodołów leje się ropa - “Ratuj go!” “Co się stało?” - pytam. Czytaj dalej »

Umieszcznie całości lub części tej książki na innych stronach internetowych - wyłącznie po uzyskaniu zgody Monasteru. Wszelkie prawa zastrzeżone.

—————————–

Wstęp

Zawsze kiedy rozmyślam o tym, że spotkałam ojca Cleopę osobiście – nie jeden raz, ale wielokrotnie – zdaję sobie sprawę, że napotkałam człowieka, który poznał Boga i który żył w Raju nawet będąc tutaj na ziemi. Spotkałam kogoś, kto otrzymał duchową pełnię poprzez dorastanie w tradycyjnym prawosławnym społeczeństwie. Ta pełnia została wszczepiona w jego młodą duszę nie tylko przez wielką religijność Rumunów, ale również przez wszystkie aspekty wiejskiego, codziennego życia. I tak mały pasterz wzrastał i rozwijał się w harmonii z otoczeniem, rzadko spotykanej we współczesnym świecie.
Ojciec Cleopa wychował się w małej rumuńskiej wiosce w północnej Mołdawii. Głębokie korzenie chrześcijaństwa rumuńskiego sięgają czasów św. Andrzeja Apostoła, który około dwóch tysięcy lat temu ewangelizował ten bałkański kraj. Krainą gdzie się wychował była Bukowina, najbardziej religijna część kraju. Dni liczone są tutaj według porządku świąt cerkiewnych. Nawet dzisiaj, kiedy w dzień świąteczny przejeżdża się przez jego wioskę, zobaczyć można całe rodziny siedzące na ławkach przed bramami do swoich obejść, rozmawiające z sąsiadami, podczas gdy dzieci bawią się opodal. W święto nikt nie pracuje. Jest takie rumuńskie porzekadło – wieczność urodziła się na wsi.
Rodzina o. Cleopy ze swoimi codziennymi zajęciami związanymi z doglądaniem owiec i uprawą roli sprawiła, że był on głęboko związany z ziemią, żył w harmonii z całą naturą. Czytaj dalej »

Czytaj dalej »

Wróżenie daje wrażenie przewagi nad zdarzeniami, ludźmi, pogodą, rzekomo pozwala przewidywać nieszczęścia i zabezpieczać się przed nimi. Dochodzi do takiego uzależnienia, że wróżka nie wychodzi z domu bez wyciągnięcia jednej karty.

Jestem kobietą po sześćdziesiątce, matką dorosłego syna i dorosłej córki, która sama także jest już matką dwojga dzieci. Wróżeniem, ezoteryzmem, odprawianiem magicznych rytuałów zajmowałam się przez szereg lat. Wróżenie daje wrażenie przewagi nad zdarzeniami, ludźmi, pogodą, rzekomo pozwala przewidywać nieszczęścia i zabezpieczać się przed nimi. Dochodzi do takiego uzależnienia, że wróżka nie wychodzi z domu bez wyciągnięcia jednej karty. Zdarzało się na przykład, Czytaj dalej »

Doszło do kolejnej niezwykle brutalnej masakry chrześcijan. W kilku nigeryjskich wioskach islamiści zamordowali ponadto 100 osób. Niektórych zastrzelono, innych pomordowano maczetami.

Urzędnicy mówią, że pasterze z trzech chrześcijańskich wiosek zostali zmasakrowani przez islamskich radykałów. Zabito ponad 100. Kilkaset domów zostało spalonych. Czytaj dalej »

Autorem Epopei jest katolicki pustelnik, Brat Bogumił Adamczyk. Pomimo niektórych wyrażeń, które mogą razić prawosławnego czytelnika, tekst jest godny uwagi i przeczytania. W pierwszej kolejności polecam katolickim czytelnikom naszej strony. - admin.

…
Pościłeś przez czterdzieści dni, wszechmocny Panie;
Dziś nie chcą pościć w piątek nawet chrześcijanie,
Mimo że Piotr w tym względzie wydał przykazanie,
I dlatego wśród chrześcijan takie wyuzdanie!

Gdy człowiek nie chce spełniać nakazów Kościoła,
Umorzy w duszy łaskę, a tuczy bawoła,
By stać się niewolnikiem jego dzikiej ruji,
I takim człekiem wzgardzą mieszkańcy Papui,

A mówię to w oparciu o swe doświadczenie.
Sześćdziesiąt pięć lat gaszę zmysłowe płomienie,
I przyznaję się szczerze, że ich nie zgasiłem:
Żądza ciała potworną ma w człowieku siłę.

Na szczęście w Ewangelii znalazłem lekarstwo,
Aby ugasić w sobie piekielne mocarstwo: Czytaj dalej »

Wystarczyło sześćdziesiąt sekund, by odmieniło się jego życie. Chciał zarobić pieniądze, a okazało się, ze przez rolę Barabasza odnalazł coś o stokroć cenniejszego – kulisy nawrócenia Pietro Sarubbiego.

- W oczach umierającego za mnie człowieka nie było nienawiści ani żalu. […] W tym spojrzeniu zobaczyłem tylko spokojne poddanie się, niemalże zgodę, welon miłości i troski o mnie, mój mizerny stan” – Pietro Sarubbi wspomina spojrzenie Jezusa, granego przez Jamesa Caviezela podczas kręcenia „Pasji”.

Pietro Sarubbi zaczął karierę jako 18-latek. Na początku grywał w teatrze, ale w niedługim czasie zadebiutował we włoskim kabarecie Zelling, a następnie przez rok grał w znanych sitcomach Casa Vianello i Camera Caffe. Pomimo tego, jak wspomina, Czytaj dalej »